پرش به محتوا

در ستایش ریوالدو

rivaldo

در ستایش ریوالدو

فصل 2000-2001، بازی پایانی فصل، بارسلونا برای حضور در لیگ قهرمانان اروپا نیاز داشت والنسیا را ببرد. والنسیایی در اوج، تیمی پرقدرت و جنگجو و خطرناک. اما در بارسلونای آن سال‌ها مردی بود که بس بود. ریوالدو با یک هت تریکِ وحشتناک بازی را سه بر دو برد. گل سوم را با قیچی برگردان از روی خط محوطه‌ی هجده قدم و بین سه مدافع والنسیا زد. باورتان نمی‌شود یا یادتان نیست؟! این ویدئو را ببینید. در دنیایی که زلاتان بدون هیچ مزاحمی دروازه‌ی خالی را در یک بازی بی‌اهمیت با برگردان باز می‌کند و همه برایش هلهله می‌کشند، خاطره‌ی ریوالدو هم قیمتی است.

چند شب پیش در ابتدای جام‌جهانی شبکه‌ی سه نظرسنجی گذاشته بود که بهترین بازیکن ده سالِ اخیر برزیل کیست؟ ریوالدو فقط سه درصد رای داشت و رونالدو با فاصله‌ی زیاد اول بود. من نمی‌گویم رونالدو بازیکن بدی است، گل‌هایش را اینجا ببینید و لذت ببرید ولی یادم نمی‌آید بازی سه هیچ باخته را در سن سیرو، سه سه مساوی کرده باشد. همین شو‌ت‌هایی که کریس رونالدو با ده متر دورخیز و کلی بند و بساط و باشگاه و سیکس پک می‌زند، ریوالدو با چهره­ی فروتنش بدون دورخیز می‌زد. ریوالدو خیلی بازیکن سریعی نبود، نمی‌توانست مثل آرین روبن با سی و هفت کیلومتر در ساعت سرعت بدود. خیلی تکنیکی نبود که مثل نیمار با هزار ادا و اصول و قر و فر توپش را جلو ببرد. ریوالدو شیرین‌کاری اضافه نداشت، کاری را که لازم بود می‌کرد. قیچی برگردان ریوالدو جلوی منچستر یونایتد رویایی فرگوسن را یادتان هست؟ برای زدنِ آن گل به پیتر اشمایکل افسانه‌ای، آن قیچی لازم بود.

البته حالا دوران طلایی ریوالدو گذشته، دیگر دوران مسی است. دوران جابه­جا کردن رکوردهای فوتبال با زدن گل‌های بی‌شمار به رئال سوسیداد و زاراگوزا و یک سری تیم‌های فقیرِ دیگر در اسپانیاست. دورانِ بررسیِ عضلات شکم فوتبالیست‌ها توسط مدل‌ها قبل از شروع بازی است. جایی برای صورت استخوانی و کارگریِ ریوالدو در فوتبال امروز نیست. شنیده‌اید که مسی جلوی میلان هت تریک کند؟ طبیعتا نه. مسی آقایِ شکستن رکوردهاست نه مسوول قهرمان کردن تیم ملی‌اش و بی‌خاصیت بودنش امثال هم در این جام‌جهانی دوباره تثبیت می­شود.

به نظرم برزیل 2002 یکی از مظلوم­ترین برزیل­های تاریخ فوتبال بوده است. تیم قدرتمندی که حریف قدری مقابلش نبود تا خودش را اثبات کند، ولی ریوالدو برزیلش را قهرمان جهان کرد. کاری که مسی هرگز نخواهد توانست کردن. حالا بیست و پنج دقیقه به بازیِ اول آرژانتین در این جامِ جهانی مانده است و قضیه به زودی عینی خواهد شد، اما … بگذریم. باز صد رحمت به مسی، اقلا چهار تا رکورد را جا به جا کرده، نیمار را کجای دلم بگذارم؟!

مجبورم امیدوار باشم که برزیلِ نیمار تا فینال برسد و قهرمان هم بشود، ولی با این پسربچه … بگذریم. امیدوارم. به امیدِ اینکه فردا شب این موقع در جشنِ بردِ ایران باشیم و بسی خوشحال.

لطفا فاز نگیرید که عمرا ایران نیجریه را نمی‌برد! روحِ ریوالدو قرار است از ما حمایت کند.

این هم یک ویدئو از سی گل برتری که ریوالدو زده است. ببینید تا بدانید چه می‌گویم.

 

2 دیدگاه دربارهٔ «در ستایش ریوالدو»

  1. نکته قابل توجه دیگر مقایسه کیفیت مدافعان زمان ریوالدو با حالاست. کاناوارو، نستا، بلان و تورام (لیست طولانی تری می توان نوشت) را مقایسه کنید با امثال پیکه و سرخیو راموس. به نظرم یکی از مهم ترین دلایلی که مسی و رونالدو این قدر گل می زنند همین است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *