امین حسینیون

منِ داستان‌نویس اگر بخواهم در جهت تقویت قانون کاری بکنم، تلاش برای برقراری حق مالکیت فکری است.

تحقیر سیستماتیک شهروندان یکی از تاکتیک‌های قدیمی نهاد قدرت در ایران است. هر موضوع اجتماعی را که دنبال کنید مسوولین کشور در حال متهم کردن شهروندان ایرانی هستند( منظورم از شهروند، ساکنین شهر نیست، کسانی است که تابعیت ایرانی دارند، همان Citizen انگلیسی.)

از صبح که عزت انتظامی فوت کرد و ضیاء‌الدین دری، این فکر رهایم نکرده که واقعا جانشینی برای این آدم‌ها نداریم، برای دوبلورهایی که می‌روند هم جانشین نداریم. یعنی نه… ادامه »مهاجرت، مرگ عزت، غربت و حسرت

چند روز پیش با دوست عزیزی قدم می‌زدم، می‌گفت پدرش همیشه از ده سال پیش حرف می‌زند، کارهای همین امروز را انجام نمی‌دهد تا ده سال بگذرد و بعد بگوید… ادامه »اختلالی به نام اگر ده سال پیش…

–  – سه مونولوگ که در سایتم منتشر کرده‌ام(شلیک به تماشاچی، گام معلق خفتگیر، من و اژدها) از پربازدیدترین مطالب سایت هستند و چندین و چند بار اجرا شده‌اند، با… ادامه »چارچوبی نظری برای اجرای مونولوگ : مونولوگ ؛ دیوار چهارم و کنش

– – در سال‌های دبستان حافظ را اینطور شناخته بودم: استاد ایهام، شاعر رندی که معانی را پشت الفاظ پنهان می‌کند، شاعری که منظورش بر همگان پوشیده باقی مانده و… ادامه »من و حافظ یا من چطور حافظ را درک کردم

بعضی از کسانی که حالا فوت ناصر ملک‌مطیعی  را تسلیت می‌گویند، عمرشان به تحقیرِ سینمای قبل از انقلاب گذشته(جز چند فیلم)؛ نمی‌دانم این را به فال نیک بگیرم یا نشانِ… ادامه »در سوگ ناصر ملک‌مطیعی

– امروز را روز خیام نامگذاری کرده‌اند، مرد عجیبی که ریاضی را متحول کرد و لابد چون احساس کرد به علوم توجه کافی نمی‌شود چند تایی رباعی هم گفت و… ادامه »یک ویژگی پهلوانی در رباعیات خیام

آیا پیروزی همیشه معنای یکسانی دارد؟ آیا برد و باخت برای زندانی همان معنا را دارد که برای فرد آزاد؟ این پرسش‌ها را فیلم «تنهایی دونده‌ی دوی استقامت» پیش می‌کشد.… ادامه »نگاهی به صحنه‌ی پایانی تنهایی دونده‌ی دوی استقامت