البته واقعا اطمینانی ندارم که عکاس این سری عکس از کره شمالی آمریکایی باشد، صرفا برای ایجاد تناسب با مطلب قبلی خودم، این عنوان را انتخاب کردم.
کره شمالی
عکس بالا، یک سرباز زن در متروست، نمی دانم تبلیغات برای یک رژیم کاملا توتالیتر درست هست یا نیست، و یک حس غریبی بهم میگوید این مجموعه عکس ها بیش از حد پاستوریزه و خوش رنگ و خوش برق و بو هستند. اما در مجموع جالبند. سایت توریستی، توریست با کلاس، یا همچین چیزی یک مطلب مفصل گذاشته با عنوان چطور به کره شمالی سفر کنیم؟ که بعدا اگر خدا خواست ترجمه میکنم کاملش را، ولی هم نکات جالبی را مطرح کرده و هم عکس های جالبی دارد. چند تا از عکس ها را این پایین اضافه میکنم. همان حرفهایی که در مورد نگاه خارجی ها به زندگی در ایران گفتم، در مورد کره شمالی هم صادق است. با این تفاوت که اینبار ما خودمان هم جزء خارجی ها هستیم و با هیچان چشممان کار میکند که جزییاتی از زندگی این آدمهای غریب کشف کنیم، کشوری که کم کم پرده آهنین کلفتش تبدیل به توری آهنی میشود. تبلت مجاز اعلام شده، اینترت ملی دارند، فروشگاه زنجیره ای افتتاح کرده اند و خلاصه در مسیر تباهی گام بر میدارند.
کره شمالی
کره شمالی
جالب است که در اکثر عکسها ما سربازان را می بینیم و یا بالاخره یک نماد ملی یا چیزی در این حدود دیده میشود. فقط چند عکس محدود از زندگی عادی گرفته شده است. یکی از باشگاه بولینگ، بولینگ؟! بله بولینگ. و یکی هم همین عکس پایین از دو دختر جوان در حال شوخی و خنده در پارک.
جالب اینجاست که نویسنده مطلب اصلی در نهایت سفر به کره شمالی رو قویا توصیه کرده است، و از امنیت و آرامش در این کشور عجیب و غریب حرف زده. این سوال برایم پیش آمده که واقعا بسته ترین کشور جهان هم وارد بازی توریسم شده است؟!